Mijn ervaringen in uitgeversland
Toen ik mijn manuscript had voltooid (en meerdere mensen het hadden gelezen), raadden sommige lezers me aan om het te laten uitgeven. Met wetenschappelijke uitgaven heb ik al meer dan vijftig (!) jaar ervaring (mijn eerste artikel werd namelijk gepubliceerd in 1969), maar met het uitgeven van boeken over de Bijbel is mijn ervaring beperkt. In het verleden heb ik drie christelijke boeken vanuit het Duits of het Engels in het Nederlands vertaald en die vertalingen zijn op verschillende plaatsen uitgegeven. Ook zijn er in 2017 en 2018 twee boeken van mij verschenen, over gelijkenissen in het Mattheüs- en Lukasevangelie.
Ik besloot om in eerste instantie de bekende weg te volgen, en stuurde mijn tekst naar een bevriende uitgever. Van hem kreeg ik een positieve reactie. Hij schreef: "Je bent grondig te werk gegaan en komt beslagen ten ijs. Het boek is apologetisch van karakter en je bent er goed in geslaagd het preterisme te weerleggen. Toch lijkt het ons dat het beter bij een andere uitgever past... Het preterisme is binnen onze ‘achterban’ niet zo’n issue... Ook sluit jouw boek niet helemaal aan bij onze eerdere uitgaven... We denken dat het bij een uitgever die meer in de reformatorische hoek zit, beter tot z’n recht komt".
Naar aanleiding van andere dingen die hij zei, nam ik het besluit om de tekst op een aantal punten te herzien, en ik stuurde de nieuwe versie naar een uitgever in Noord-Nederland. Die reageerde bot, zijn reactie was: "Waarom val je me hiermee lastig?" Bij navraag bleek, dat hij al meerdere boeken over de christelijke toekomstverwachting op stapel had staan, en het niet zag zitten om over dat onderwerp nog meer titels in zijn fonds op te nemen. Daarvoor had ik alle begrip.
Een beetje teleurgesteld was ik toch wel, want ik had mijn uiterste best gedaan om de tekst te verbeteren, en proeflezers waren over een eerdere versie al enthousiast geweest. Gedurende een week of wat was ik terneergeslagen en geneigd om de moed op te geven. Maar mijn wortels liggen in het Deltagebied (om precies te zijn: op Goeree-Overflakkee) en ik ben dus koppig en vasthoudend van aard. Kleine uitgevers geen interesse? "Dan maar naar een grote", dacht ik, en ik stuurde het stuk naar Kok Boekencentrum.
Tot mijn verbazing kreeg ik na enige tijd een positieve reactie. De Utrechtse uitgever schreef: "Met veel belangstelling heb ik uw argumenten tegen preteristen gelezen. Ik merk dat u goed thuis bent in de Bijbel en u weet helder te schrijven... Wij verwachten helaas dat de doelgroep te klein is om het boek te kunnen laten drukken. Omdat we onder de indruk zijn van deze studie, willen wij u de mogelijkheid bieden om het boek uit te geven in samenwerking met Uitgeverij Boekscout, volgens een publish-on-demand principe. Boekscout wordt dan uw uitgever en Kok Boekencentrum introduceert uw boek op de markt".
Zo kwam ik uiteindelijk bij de (voor mij onbekende) uitgever Boekencentrum-Boekscout (Bc.bs) terecht. En dat bleek een prima adres te zijn. Zowel het persoonlijk contact met de medewerkers in Soest als de verwerking van het manuscript verliepen uiterst professioneel en prettig. Het elektronische systeem om contact met de auteur te onderhouden werkt ook vlekkeloos. Lof voor de ICT mensen achter de schermen - sommige wetenschappelijke uitgevers kunnen er een voorbeeld aan nemen!